سفر به شهر بادگیر ها یزد
هوا که رو به خنکی و بعد از آن به سردی میرود دل آدم برای مسافرت به شهری گرمتر قنج میرود. شاید هزار بار در ذهنمان دوری در جنوب میزنیم و برمیگردیم ولی دریغ از یک تکون خوردن و سر زدن به گرمای مطبوع جنوب در روزهای سرد زمستانی و تعطیلات حدودا سرد نوروزی برای مردمان ناحیهی کوهستانی. خب واقعا چرا؟
واقعیت این است کمتر از زیباییهای جنوب و مرکز کشور حرف زده شده است. خصوصا نگین درخشان و گرم ایران، یعنی یزد.
یزد همیشه لقبهای زیبایی گرفته است. شهر قناتها: چون آب رسانی آن از طریق قناتهای بیشماری که حفر شده است صورت میگرفته است. شهر دوچرخهها، اولین شهر خشت خامی دنیا، دومین شهر زندهی تاریخی جهان (اولی ونیز ایتالیا است.) شهر بادگیرها از جمله این اسامی و القاب هستند. شهری که در میان دو رشته کوه شیرکوه و خرانق روز را به شب میرساند و روز را به شب، با مردمان خونگرم و آرامی که دارد زیبایی را در میان تار و پود خود بافته است.
چرا شهر بادگیرها؟
شاید ندانید بادگیر چیست، بادگیر برجهای بلندی است که برای تهویه هوای خانهها، آب انبارها، دهانهی معادن استفاده میشود. علاوه بر تهویه در خنک سازی هوا هم نقش دارد. بادگیرها سمبل کاملی از معماری ایرانی و نماد یزد است ولی بعد از یزد در شهرهای زیادی از خاورمیانه ساخته شد.
روش کار بادگیر به این صورت است که از باد برای کشیدن هوای مطبوع به درون خانه استفاده میکند و در عوض هوای تازه که وارد میشود هوای کهنه از خانه خارج میشود.
یزد از شهرهای کهن ایران است که آثار تاریخی زیادی را در اطراف خود گرد آورده است و مجموعهی گردشگری زیبایی را جمع کرده است و سالانه تعداد زیادی توریست را میزبانی میکند. گفته میشود این شهر تاریخی در زمان اسکندر احداث شده است ولی عدهی زیادی نیز تاریخ آن را متعلق به زمان یزدگرد اول میدانند، این در حالی است که برخی قدمت آن را به دوران اردشیر بابکان تخمین میزنند.
اگر قصد دارید به این شهر کهن با پیشینهی عظیم سفر کنید لازم است با گوشهای از جاذبههای توریستی آن آشنا شوید. زندان اسکندر که مدرسهی ضیائیه نیز گفته میشود یکی از این جاذبهها است. راستش دوست دارم گریزی بزنم به هر آنچه از تاریخ و زندگی سنتی در یزد به جا مانده است ولی آنقدر زیاد است که عملا شدنی نیست.
اما از جمله این رد پای زندگی سنتی در آب انبار شش بادگیری، خانه لاریها، حمام خان، آتشکده بهرام، بافت ساختمانی شهر و روستاهای یزد نمایان است. یزد مجموعهی امیر جخماق، موزه آب، مسجد جامع، باغ دولت و ... را نیز برای مهمانانش دارد.
اگر رابطهتان با شکمتان صمیمی است غذاهای سنتی یزد را هم فراموش نکنید.
آش شولی: محبوبترین آش یزدیهاست که با ماش و اسفناج و چغندر و شوید و گاهی شلغم پخته میشود. سرکهی انار یا انگور، رب انار چاشنی آن است و در آخر مثل خیلی از آشهای دیگر روی آن پیازداغ میریزند.
آش انار: با عدس و آب انار و مقداری برنج و گوشت، آشی درست میکنند که ده انگشتتم با آن بخوری رواست.
آش ماش: آشی که تزئین کنندهی سفرهی صبحانه است و طعم خیلی خوبی دارد.
یزد و زیباییهایش را گوشهی ذهنتان داشته باشید که اگر مسافرتی زمستانی پیش آمد، کارت اولویت را در دست داشته باشد، پشیمان نخواهید شد.
تفریح یاب خواندن مقالات زیر را به شما پیشنهاد می کند:
ترسناک ترین نقاط گردشگری ایران
شش جاذبه گردشگری در شهر سمنان که حتما باید آن ها را ببنید