آداب سفرهای زیارتی
نویسنده: زهرا مصلحی
هر سفر مقدمه چینی و آداب خاصی نیاز دارد. برای سفرهای زیارتی نیز باید آمادگی روحی و جسمی خاص خود را داشته باشیم. در ادامه به مقاله ای در ارتباط با این موضوع، آداب و اخلاق سفرهای زیارتی، می پردازیم.
- آداب روحی
فرد ظاهری برای دیدار با ائمه در ابتدا پیش از ظاهر روح خود را آماده کند
هر عملی نیاز به نیت دارد. برای سفرهای زیارتی نیت رضای خدا، رسول اکرم و ائمه هدی (ع) را باید در نظر گرفت. همچنین هیچگونه ریا و خودنمایی را نباید در نظر داشت. در روایات تاکید شده برای زیارت اهل قبور باید به حق امام (ع) معرفت داشته باشیم. معرفت به حق امام یعنی امام حجت خدا بر من است و هر فیض و رحمتی که به من می رسد از وجود شریف آنهااست؛ همچنین اطاعت از ایشان از واجبات و در ضمن اطاعت از خدا می باشد.
هنگامی که قصد حرکت داشتین «بسم الله الرحمن الرحیم» بگویید و سوره قدر را قرائت کنید؛ و در حالی که ذکر خداوند را بر زبان جاری می کنید از یاد خدا غافل مشوید.
- آداب ظاهری
از آداب ظاهری سفرهای زیارتی که باعث ایجاد آمادگی جسمانی و در سایه آن آمادگی معنوی می شود، می توان به با وضو بودن در همه حال اشاره کرد. برای رفتن به زیارت در ابتدا قبل از خارج شدن از منزل باید غسل کرد و دعاهای هنگام غسل را قرائت کرد. آغاز کردن سفر با صدقه دادن همچنین ادامه دادن اینکار در طول سفر برکات قابل ملاحظه ای دارد.
از وسال همراه در سفرهای زیارتی می توان به تربت پاک سیدالشهدا، انگشتر عقیق، عطر، پوشش سر و توشه سفر مناسب اشاره کرد.
- اخلاق در سفر
داشتن اخلاق و برخورد خوب در تمامی سفرها پسندیده است ولی در سفرهای زیارتی معنویتی خاص بر همه جمع حاکم است. از آنچه به همراه دارید به دیگران نیز ببخشید و تنگ نظر نباشید
در سفر کمک به دیگران بسیار سفارش شده. در زمان سفر، حال ضعیفان را نیز در نظر بگیرید و حال آنان را برخود در اولویت بدانید.
گفتار نیک در همه حال مورد پسند است و از شرایط زیارت و از واجبات سفر می باشد. شوخی و مزاح در چارچوب رضای خدا از علائم مروت در سفر است.
- غسل زیارت
برای حضور در حرم ها، زائر باید پاک باشد هم بصورت ظاهری و هم درونی. غسل زیارت علاوه بر آنکه یک عمل عبادی می باشد، برای تمیزی جسم و لباس، طهارت روح و روان، راهم در پی دارد. هم قبل از شروع سفر زیارتی و هنگام بیرون رفتن از خانه و شهر، و هم قبل از تشرف حرفم های مطهر معصومان (ع) مستحب است غسل انجام گیرد. طهارت روحی شرط ارتباط با پاکدلان و پاک جانان و حضور در اماکن مقدس است. رعایت این ادب در حال حیات امامان هم مورد تاکید است.
- خضوع و خشوع
از دیگر آداب زیارت، داشتن خضوع و خشوع هنگام زیارت است. خشوع، حالتی قلبی و درونی است که از معرفت و محبت به یک مقام و شخصیت در دل ایجاد می شود. هرچه معرفت به مقام پیشوا بیشتر باشد، خشوع دل هم عمیق ترو بیشتر و رعایت ادب و خضوع ظاهری هم افزون تر خواهد شد. اینکه بعضی هنگام خروج از حرم، عقب عقب بیرون می روند و حاضر نیستند پشت به ضریح کنند، جلوه ای از همین خضوع و ادب ظاهری است.
- ذکر تکبیر و تسبیح
گفتن تکبیر و تهلیل هنگام تشرف از آداب زیارت مرقدهای مطهر است. ذکر گفتن و خدا را به یکتایی ستودن و او را بزرگ شمردن، در همه حال خوب است و در حرم های مطهر اولیایی که مظهر اخلاص و توحید و ذکر و تسبیح اند، خوب تر.
- اذن دخول
از دیگر آداب زیارت، خواندن اذن دخول قبل از وارد شدن به حرم مطهر است؛ که این اقتضای ادب است که بی اجازه وارد حریم حرم نشویم و با خواندن اذن ورود ادای احترام کنیم.
- حضور در کنار قبر و بوسیدن ضریح
از آداب دیگر که نشانه محبا و ارادت بیشتر است، نزدیک شدن به قبر، دستن نهادن به آن، بوسیدن و ابراز اشتیاق است. البته رعایت این ادب و استحباب وقتی است که ازدحام جمعیت نباشد و عمل به آن مزاحمتی بر آن دیگران نداشته باشد. بوسیدن قبر نوعی ابراز عشق و علاقه به صاحب قبر است.
- خواندن زیارت ماثوره
تاکید بر آن است که در زیارت ها، بیشتر از متون زیارتی نقل شده از اومه معصوم (ع) استفاده شود که به آنگونه دعاها و زیارت ها ماثوره می گویند. امامان ما کیفیت انجام زیارت را با همه جزئیاتش بیان فرموده اند و متن های منقول از آنان هم فراوان است.
- تکریم خادمان و کمک به فقیران
خادمان حرم، با عشق و محبا در آستان اهل بیت خدمت می کنند و انتظار می رود که برخوردشان ب زوار، براساس محبت و دلسوزی باشد. زائران نیز باید جایگان آنان را بشناسند و قدر بدانند و مورد تکریم قرار دهند.
از سوی دیگر، در اماکن و شهرهای زیارتگاهی، نیازمندان آبرومندی هستند که چشم امیدشان به خیرات زائران است؛ زائران مستمندان را شناسایی کرده، با حفظ آبرو و حیثت آنها، به سادات فقیر و بینوایات غریب رسیدگی می کنند. چنین خرج ها و کمک هایی گاهی از روی عشق به صاحب مرقد و مزار انجام می گیرد.
- زیارت وداع و خداحافظی
از آخرین آداب زیارت، وداع در آخرین روز یا آخرین لحظات می باشد. حس و حال زائر هنگام وداع، باید به گونه ای باشد که دستاوردهای نفیسی از این زیارت برداشته و حال او بهتر از گذشته باشد. زائر وقتی زیارت خود را انجام داده و از نظر روحی اشباع شد، خوب است که زود خداحافظی کند و برگردد تا شوق و علاقه همچنان در دل بماند و زدگی و خستگی ایجاد نشود؛ این همان گسستن برای پیوستن دوباره است.
- از آداب دیگر مسافرت های زیارتی که توسط همسایگان و وابستگان انجام می شود می توان به مراسم چاووشی خوانی اشاره کرد.
- مراسم چاووشی خوانی
از حدود یک هفته قبل از سفر، زائر به منازل بستگان و همسایگان مراجعه و ضمن خداحافظی حلالیت می طلبد. در این مراسم مردم با چاووشی خوانی زائر را بدرقه کرده و عرض التماس دعا و التماس گشایش در کارها همچنین طلب توفیق زیارت را دارند.
امید است آشنایی با آداب زیارت در بهره وری بیشتر از چشمه سار زیارت موفق سازد.
سایت تفریح یاب مطالعه مقاله هایی در موضوعات مختلف به شما پیشنهاد می کند.
شارژ کردن گوشی بدون شارژر در سفر
سفری ارزان بعد ار گرانی بنزین داشته باشیم
شرایط جذب توریست در خارج از کشور
- برچسب ها:
- سفر
- سفر زیارتی
- زیارت
- حرم
- عزاداری
- محرم
- زیارتی سیاحتی
