اگر در کوهستان برفی گم شدیم چه باید کرد؟
اگر در برف گم شدیم، چه کنیم؟
رویارویی با برف و بهمن و همچنین کولاک برای کوهنوردان و افرادی که ساکن مناطق برف گیر و پر ارتفاع هستند، امری عادی است. اما همین موضوع باعث گرفتن جان بسیاری از افراد و حتی موجودات ساکن کوهستان شده است. به طور مثال افرادی که در کوه های آلپ، و یا کوه های مغولستان زندگی میکنند، از زمانی که پا به این دنیا میگذارند در برف و سرما بوده اند؛ بنابراین کودکانشان نیز به مرور و با کسب تجربیات لازم برای مقابله با شرایط سخت آماده می شوند.
اما در مورد افرادی که ساکن شهرها و مناطقی با موقعیت جغرافیایی عادی هستند، مسئله فرق می کند. زیرا این افراد به ندرت با برف و کوهستان سروکار داشته و بیشتر زمان خود را لابلای ساختمان ها و ماشین ها گذرانده اند. فردی که به کوهنوردی علاقه مند است و در این رشته فعالیت می کند به مرور و طی تمرین های متمادی و با گذشت زمان یاد می گیرد که چگونه باید با شرایط سخت روبرو شود.
کوهنوردی ورزش جالب، مفرح و هیجان انگیزی است که افرادی به صورت آماتور و عده ای نیز به صورت حرفه ای به آن مشغول هستند. اما همانقدر که این ورزش هیجان انگیز است، خطرات و اتفاقات ناگوار بسیاری را نیز در خود جای داده است. توجه داشته باشید که کوهنوردی عادی با کوهنوردی در شرایط برفی و زمستان تفاوت بسیار دارد. پس در صورتی که علاقه ی زیادی به کوهنوردی در زمستان دارید حتما ادامه مطلب را با ما باشید.
یک سری اقدامات اساسی و کلی وجود دارد که بایستی در زمان بحران در کوهستان به خاطر داشته باشید. برخی از این اقدامات را در زیر توضیح داده ایم:
1-توقف کنید:
برخی موارد در هنگام بحران بهتر است توقف کنید. زیرا اگر در برف گم شوید، و با یک قدم اشتباه مسیر را اشتباه بروید ممکن است جان خود و همراهانتان را به خطر بیاندازید. در هنگام کولاک به علت شرایط سختی که به خاطر بارش برف، وزش باد و مه وجود دارد، گستره دید کاهش می یابد. پس بهترین کار آن است که توقف کرده و سعی کنید با گوش دادن به صداها مسیر درست را پیدا کنید.
2-از یکدیگر جدا نشوید:
بسیار کم دیده شده است که گروه های دو یا چند نفره در هنگام کولاک و برف سنگین، گم شوند. همیشه به یاد داشته باشید که در هنگام بارش برف کنار هم بمانید و هیچگاه فردی را به عنوان راهنما به جلو نفرستید. اما اگر فردی پشت سر بماند و بتواند افراد بازمانده گروه را دور هم جمع کند، کار عاقلانه ای انجام داده است.
3-علامت گذاری محل کنونی و مسیرتان را دست کم نگیرید:
در محل فعلی تان با قرار دادن سنگ مشخص، علامت واضح بر روی درختان یا صخره، گره زدن شاخه درختان به هم و یا حتی استفاده از پارچه های پر رنگی مثل قرمز بهترین موارد برای علامت گذاری هستند. با این کار دیگر نگران آن نیستید که از یک مسیر دوبار رد شوید و یا به دور بچرخید. یادتان باشد در هر دقیقه چهار جهت اصلی را چک کنید. علامت گذاری فایده دیگری نیز دارد و آن این است که افراد دیگر با دیدن این علامت ها به دنبال شما می آیند و اگر در خطر افتاده باشید، پیدا کردنتان راحت می شود. با اینکار افراد گمشده در برف نیز نجات پیدا خواهند کرد.
4-سوت یا فریاد بزنید:
صدا زدن در هنگامی که هیچ دیدی به اطراف ندارید بهترین راه برای مسیر یابی و پیدا کردن همراهانتان است. در جایی بایستید و به سوی هر چهار طرف صدا یا سوت بزنید و سپس به دقت به صداهای بعد از آن گوش دهید؛ حتما موثر خواهد بود.
5-از نقشه کمک بگیرید:
استفاده از نقشه و قطب نما در این زمان بسیار کارساز است و قطعا کمکتان خواهد کرد. اگر موبایل یا دستگاه دیجیتال همراهتان دارید و میتوانید از اینترنت ماهواره ای استفاده کنید، حتما از گوگل مپ و نقشه ی آنلاین برای تعیین موقعیتتان استفاده کنید در غیر این صورت با استفاده از نقشه سعی کنید مکان فعلی تان را حدس بزنید؛ برای این کار از نشانه های واضحی همچون نهرها، رودخانه، قله ها و...استفاده کنید. اگر قطب نما به همراه نداشتید، می توانید از روی جهت طلوع و غروب خورشید جهت یابی را انجام دهید. مورد دیگری که باید به خاطر داشته باشید آن است که اگر تنها در برف گم شدید سعی کنید آخرین مکانی را که مختصات دقیقش را میدانید پیدا کنید و یا مکانی را بیابید که گروهتان آخرین بار از حضور شما در آنجا مطمئن بودند. اگر نزدیک موقعیت فعلی تان است به آنجا بازگردید ولی اگر ساعت ها با آن مکان فاصله دارید، با احتیاط کامل به جلو حرکت کنید تا به مکان مشخصی برسید.
6-اگر تا شب هنگام پیدایتان نکردند:
خبر بدی است که غروب آفتاب و تاریک شدن هوا را ببینید ولی کسی از گروه یا همراهانتان شما را پیدا نکرده باشد. اولین اقدام حیاتی و مهم آن است که روحیه خود را حفظ کرده و به هیچ وجه ترس به دل خود راه ندهید. اگر بترسید به احتمال زیاد حتی از سایه ی درختان و وزش باد که باعث پخش شدن برف ها و تکان خوردن درختان نیز می شود، وحشت کرده و به طور قطع باعث واکنش ناگهانی و صدمه زدن به خودتان میشوید.
تلاش کنید تا سرپناه ایمن و مناسبی را برای خودتان پیدا کرده تا در آنجا از وزش باد، باران و حتی بهمن مصون باشید. هیچ وقت به آب راه های شیب دار نروید زیرا خطر سیل و بهمن در این مناطق بسیار است. پس از آنکه پناهگاه مناسبی را پیدا کردید، به دنبال جمع کردن هیزم و آب آشامیدنی مناسب باشید. قبل از تاریکی هوا پناهگاه خود را عایق و ایمن کرده و آتش را روشن کنید. سعی کنید حتما غذایی بخورید تا گرم بمانید. از نکات مهم گرم نگه داشتن پاهایتان است که بایستی به آن توجه کنید. اگر لباس اضافی به همراه دارید، بپوشید و پاهایتان را نیز با کوله ی خالی تان محصور سازید.
نیازی به نگرانی نیست، اگر تا غروب پیدایتان نکنند، به طور قطع فردا را در کنار دوستانتان خواهید بود.