جاذبه های گردشگری خوزستان
نویسنده: کیوان رنجبر
تشکوه یا کوه آتشین: استان خوزستان، شهرستان رامهرمز، 35 کیلومتری جاده رامهرمز-ایذه، قبل از رود زرد، جاده رامهرمز- ابوالفارس، بعد از گنبد لران
اگر از کنار روستای گنبد لران در رامهرمز بگذرید، کوهی را خواهید دید که در حال سوختن در آتش است، آتشی که سالهاست پابرجا بوده و رنگ خاموشی به خود ندیده است. این آتش حاصل خروج گازاز شکاف های این کوه است گازهایی که از پیج و خم لایه های چین خورده زمین می گذرند، خود را به سطح زمین می رسانند شعله ور می شووند و خرمنی از شعله های آتش داغ و خروشان را به نمایش می گذارند. در کیش ایرانیان باستان اینگونه آتش ها مقدس بوده اند و آن را به زبان پهلوی اخورایشنیک می نامیدند.به زبان زرتشتی زوهیات به معنای آتش جاودان جهنم خوانده شده است که محل نشت گاز به سطح زمین و به عبارتی قبلا آتش جاودان بوده است. چشمه های گازی گنبد لران نیز یکی از این آتش های جاودان می باشند که از گذشته دور تا کنون، در حال سوختن می باشد. جالب است که بدانید در این منطقه هیچوقت موفق نمی شوید کبریت یا فندکی را روشن کنید مگر اینکه گازی که متصاعد می شود تمام شود، زیرا گازهایی که متصاعد می شوند ترکیب هوای اطراف را بهم زده و زور اکسیژن موجود به این گاز نمی رسد و بنابراین به هیچ وجه آتش دیگری در این منطقه روشن نخواهد شد.
پل ساسانی(پل تاریخی دزفول):
پل باستانی دزفول که به عنوان قدیمی ترین پل استوار جهان شناخته شده است مهمترین و ممتازترین اثر تاریخی این شهر است که در سال 263 میلادی بر روی رود جاری و زلال دز بنا نهاده شده است و در طول تاریخ همواره کانون تحولات مهم از جمله جنگ ها و ظهور تمدن ها بوده است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی را به هم وصل می کند، در حقیقت یکی از راه های رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین النهرین بوده، که به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر والرین امپراطور روم و با بکارگیری اسرای رومی در سال 263 میلادی ساخته شده و هنوز با گذشت نزدیک به 18 قرن از احداث آن و با وجود تغییر و تحولات مختلفی که در طول عمر خود داشته، هنوز به شکل تقریبی اولیه اش به یادگار مانده است. پل قدیم دزفول به دلیل اهمیت ارتباطی خود، در روزگاران گذشته در دوره های مختلف از جمله دیلمی، صفوی، قاجار و پهلوی تعمیر و مرمت شده و با گذشت سالیان دراز همچنان پابرجاست. جالب است بدانید که روزگاری تصویر این پل روی پول ملی چاپ شد که نمونه آن در حال حاضر در موزه بانک مرکزی ایران نگهداری می شود.
کاخ آپادنای داریوش:
کاخ آپادانای شوش قصر زمستانی شاهان هخامنشی بوده است. این کاخ به دستور داریوش بزرگ پادشاه هخامشی در حدود سال های 515- 521 پیش از میلاد در شوش روی آثار و بقایای ایلامی بنا نهاده شد. کاخ برازنده داریوش در شوش دور تا دور یک حیاط ساخته شده است، کتیبه ای که در آنجا به دست آمده است گزارش جالبی از ساختمان این کاخ به دست می دهد. این کتیبه که می توان آن را تقریبا یک پیمان ساختمانی نامید، احتمالا به عنوان راهنمایی با ارزش برای ساخت بناهای مشابه در تخت جمشید و سایر مراکز هخامنشی بکار می رفت. طرح کاخ عظیم و تو در توی داریوش به لحاظ معماری بسیار جالب است. بر بالای ستون ها، سر ستون هایی با سر گاوهای نر پشت به هم قرار داشت و ستون ها از یک جام نیلوفر آبی وارونه بیرون می آمد. فاصله میان ستون ها روشنایی محطوه را تامین می کرد. این امر حسی متعالی را که سخت مورد ستایش ایرانیان بود بر می انگیخت و با خاموشی سنگین معابد مصری تفاوت بسیار داشت. این تالار سرمشق آپادانای تخت جمشید بود. در سال 1880 میلادی، یک گروه از باستان شناسان فرانسوی این کاخ را از دل خاک بیرون کشیدند و ستون ها و سرستون های کاخ را با اره بریدند و به فرانسه منتقل کردند و امروزه در شوش فقط چند زیر ستون وجود دارد و کاخ به شکل سابقش نیست بیشتر اشیاء خارج شده اکنون در موزه لوور نگهداری می شوند.
بقعه دانیال نبی:
این بنا به هزاره 1 تا 4 دوران تاریخی بعد از اسلام مربوط می شود که در کنار رودخانه شاوور در شهرستان شوش در استان خوزستان واقع است. این بقعه محل دفن دانیال از پیامبران پر آوازه بنی اسرائیل است که در تورات یک کتاب با دوازده باب به او اختصاص دارد. این گنبد به سال 1287 هجری قمری پس از آنکه سیل بقعه قدیمی را خراب کرد، از نو ساخته شد و بی شک این نخستین تعمیر و بازسازی آن نبوده است.
زیگورات چغازنبیل:
در 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش محوطه ای تاریخی قرار دارد که روزگاری دور به عنوان معبدی عظیم و با شکوه در میان شهر دوراونتش شناخته می شد و به دو تن از خدایان بزرگ ایلامیان اهداء شده بود. معبد چغازنبیل بزرگترین اثر معماری بجا مانده از تمدن ایلامی است که تا به امروز شناخته شده است و جزء اولین آثار ایران می باشد که در لیست یونیسکو به عنوان میراث جهانی به ثبت رسید. از سازه های پنج طبقه ای زیگورات تنها دو طبقه و نیم از آن باقی مانده است. در نزدیکی این بنای تاریخی می توانید از موزه هفت تپه نیز دیدن داشته باشید، جائیکه آثار کشف شده از این محطه در آن نگهداری می شود و دیدن این موزه خالی از لطف نیست.
