بالن سواری
نویسنده: کیوان رنجبر
بالن سواری در دسته بندی ورزش های ماجراجویانه قرار می گیرد، این ورزش در ابتدا در اوایل قرن شانزدهم میلادی ابداع شد و بیشتر از اینکه به عنوان یک ورزش مطرح باشد به عنوان یک تفریح مشهور شد. بالن در واقع یک کیسه هوای بسیار بزرگ است که درون آن از هوای گرم یا گازهای گرم پر می شود و سبک شدن آن باعث بالا رفتن بالن می شود. با افزایش مرتب طرفدارن این تفریح بالن سواری از یک فعالیت تفریحی به یک فعالیت ورزشی و رقابتی تبدیل شده و این موضوع باعث شده که مسابقا بالن سواری در دنیا اتفاق بیفتد. اما هدف از پرواز کردن با بالن سرعت داشتن وسیله پروازی نیست بلکه دقت در پرواز و رسیدن به اهداف تعیین شده دارای بیشترین اهمیت است.
طبیعتا هدایت کردن بالن بسیار دشوارتر از هدایت هواپیما یا هر وسیله دیگر پروازی است زیرا شما در بالن قدرت مانور زیادی ندارید و بیشتر تابع عوامل محیطی و جوی مثل باد و باران و غیره هستید. و به همین دلیل است که هدایت کردن این وسیله خودش بسیار چالش برانگیز است. در مسابقات بالن سواری یک تیم نظارت با استفاده از هلیکوپتر یا هواپیما بر روی حرکت بالن ها نظارت و داوری می کند، هدف این مسابقات رسیدن از نقطه ای به نقطه دیگر بر روی نقشه است. در محل فرود مقصد یک محوطه فرود تعریف شده است که هر چقدر بالن سوار بتواند نزدیک به این محل فرو بالن را به زمین بنشاند بیشترین امتیاز را دریافت می کند.
البته تعداد محل های فرود در انواع مسابقات بالن سواری متفاوت است و ممکن است پنج تا ده عدد محل فرود برای یک بالن در نظر گرفته شود بهترین فرود ها بهترین نتیجه ها را در بر دارد اما نوع جالب تری از این مسابقات هم وجود دارد که محبوبیت زیادی دارد و آن مسابقات موش و گربه ای است که یک بالن هدف وجود دارد که هر جایی که بنشیند یا بلند شود بر اساس آن مسابقه دهندگان باید خودشان را تطبیق دهند و یک هدف متحرک را دنبال کنند.
پرواز با بالن هوای گرم یک سفر اکتشافی واقعی است و به همان اندازه شما در هر زمان و یا هر جایی که پرواز کنید یک تجربه فراموش نشدنی را بدست خواهید آورد. وقتی با بالن پرواز می کنید با یک خلبان با تجربه همراه خواهید بود که پروازی عالی برای شما را رقم خواهد زد و شما را در طول پرواز راهنمایی می کند. فضای اطراف و طبیعت زیبا چنان شما را متحیر می کند که متوجه گذر زمان نمی شوید و این را بدانید همه آن چیزی که شما نیاز دارید میل و اشتیاق شما به ماجراجویی است تا این سفر برای شما جذاب تر و دل نشین تر شود.
ماهیت بالن هوای گرم به این معنا است که شما دو پرواز به یک شکل نخواهید داشت، بنابراین جایی که شما پرواز می کنید و یا چیزهایی که در طول پرواز می بینید چه تپه باشد یا دشت و دمن و درختان کاملا به جهت و شدت وزش باد بستگی دارد و همه چیز در هر سفر برای شما نو خواهد بود اما چیزی که مسلم است این است که شما تا سال های بعد همیشه بری این ماجراجویی حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت و عکس هایی که در طول پرواز گرفته اید به یادگار می ماند.
ساختار بالن ساده است و امکان دارد از قبل با آن آشنایی داشته باشید. بالن از نوعی پارچه ضد آب تهیه می شود. در قسمت بالایی بالن یک سوراخ وجود دارد که به وسیله پارچه دیگری پوشیده شده است. این پارچه به یک طناب بلند وصل می شود. یک سبد بزرگ با چند طناب از بالن آویزان می شود و سرنشینان داخل ان می ایستند. در قسمت بالایی سبد شعله قرار می گیرد و با زیاد و کم کردن آن ارتفاع بالن تنظیم می شود.
هدایت کننده بالن باید عینک ایمنی داشته باشد زیرا قرار است در نزدیکی شعله قرار بگیرد. بقیه اشخاص باید لباس آستین بلند و شلوار بلند بر تن داشته باشند و از پوشیدن لباس هایی با جنس نایلون، پلی استر و دیگر موادی که در نزدیکی شعله ذوب می شوند خوداری کنند. بالن امکان دارد هر جایی فرود بیاید بنابراین باید لباس مناسبی داشته باشید.
بالن هم به مانند دیگر اجسام داغ بعد از چند وقتی سرد می شود و طبیعتا به آرامی پایین میرود برای ثابت نگه داشتن ارتفاع سوخت وارد شده به مشعل را باید بیشتر کرد.
چنانچه به خاطر داشته باشید حفره بالایی بالن به وسیله پارچه پوشیده شده است و این پارچه با طناب در کنترل شما قرار دارد. هنگامی که این قسمت به حال خود رها شود حفره کاملا پوشیده می شود ولی زمانی که طناب را می کشید هوای گرم از بالای بالون بیرون می آید و شما به طرف پایین می روید. طناب را باید قدری نگه دارید که به به ارتفاع مناسب برسید بعد آن را رها کنید.
در کل هیچ روش مشخصی برای راندن بالن هوای گرم وجود ندارد. هدایت آن به تجربه و برنامه ریزی نیاز دارد. شما باید جهت باد و کار با دریچه های جانبی بالن را به خوبی بلد باشید. با این حال تمام بالن ها به وسیله یک ماشین از زمین دنبال می شوند و بعد از نشستن روی زمین مسافان را سوار می کنند.
در زمان پرواز با بالن وسایلی مانند کپسول آتش نشانی، کیت کمک های اولیه، نقشه توپوگرافی، نقشه هوانوردی، ارتفاع سنج و یک دفتر برای وارد کردن تمام جزئیات پرواز را به همراه داشته باشید. مخزن سوخت را چک کنید تا به اندازه کافی پر شده باشد. برای هر ساعت پرواز باید 114 لیتر سوخت به همراه داشته باشید. در پروازهایی با مسافت بیشتر تجهیزات بیشتری را به همراه داشته باشید.
